آزمایش تیروئید در بارداری|در آزمایشگاه بیمارستان رسالت
آزمایش تیروئید در بارداری
باروری و چالش های بارداری با بیماری تیروئید
بیماری تیروئید می تواند بر باروری شما و برنامه درمانی شما پس از باردار شدن تأثیر گذار باشد. تیروئید شما در دوران بارداری بسیار مهم است زیرا تولید هورمون های تیروئید، تری یدوتیرونین (T3) و تیروکسین (T4) را تنظیم می کند که هر دو آن ها نقش حیاتی را در رشد مغز و سیستم عصبی کودک شما ایفا می کنند.
هنگامی که بیماری تیروئید در شما تشخیص داده شد، باید به طور منظم در تمام دوران بارداری تحت نظر باشید. اگر علائم بیماری تیروئید را دارید اما تشخیص داده نشده‌اید، مهم است که به یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی اطلاع دهید تا بتوانید به درستی تحت نظارت و درمان قرار بگیرید تا هم شما و هم کودکتان را سالم نگه دارید.
چالش های بالقوه باروری
کارکرد خوب تیروئید برای داشتن سیستم تناسلی سالم و توانایی شما در بارداری موفق، سلامتی در طول بارداری و به دنیا آوردن نوزادی سالم بسیار مهم است. انجمن تیروئید توصیه می کند که تمام زنانی که به دنبال درمان ناباروری هستند، سطح هورمون محرک تیروئید (TSH) خود را برای رد یا تشخیص بیماری تیروئید بررسی کنند، زیرا می تواند به مشکلات باروری کمک کند. TSH هورمونی می باشد که توسط غده هیپوفیز تولید می شود. غده ای که تولید T3 و T4 می کند.
چند چالش رایج را در ایجا مورد بحث قراردادیم که در صورت تشخیص ندادن، درمان یا درمان ناکافی بیماری تیروئید شما می توانید با آنها مبتلا شوید:
چالش باروری
- خطر مبتلا شدن به آنچه به عنوان "چرخه تخمک گذاری" شناخته می شود، یک چرخه قاعدگی که در آن بدن شما تخمک آزاد نمی کند، بیشتر است.
چه اتفاقی می افتد
- اگرچه شما هنوز هم می توانید دوره های قاعدگی را در طول چرخه های تخمک گذاری داشته باشید، نمی توانید باردار شوید زیرا هیچ تخمکی برای بارور شدن آزاد نمی شود.
خوشبختانه، تشخیص و درمان مناسب وضعیت تیروئید شما می‌تواند خطر ابتلا به چرخه‌های عدم تخمک‌گذاری را کاهش دهد. به خاطر داشته باشید که اگر پس از ثابت ماندن عملکرد تیروئید، همچنان چرخه‌های عدم تخمک‌گذاری را انجام می‌دهید، دلایل بالقوه دیگری وجود دارد که باید با مراقبت‌های بهداشتی بررسی کنید. ارائه دهنده ای مانند تغذیه با شیر مادر، تغییرات پیش از یائسگی، اختلال عملکرد آدرنال، بی اشتهایی، مشکلات تخمدان، و سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) و غیره.
چالش باروری
- شما در معرض خطر بیشتری برای داشتن نقص در فاز لوتئال چرخه قاعدگی خود هستید.
چه اتفاقی می افتد
- اگر فاز لوتئال (دوره بین تخمک گذاری و شروع چرخه قاعدگی بعدی) شما خیلی کوتاه باشد، تخمک بارور شده همراه با خون قاعدگی، قبل از داشتن زمان لازم برای کاشت، دفع میشود.
یک فاز لوتئال (دوره بین تخمک گذاری و شروع چرخه قاعدگی بعدی) کوتاه اغلب با نمودار دمای پایه بدن (BBT) شناسایی می شود. در برخی موارد، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است هورمون محرک فولیکول (FSH)، هورمون لوتئینیزه کننده (LH) و سطح پروژسترون را نیز آزمایش کند.
با توجه به نقایص فاز لوتئال، علت ناباروری و سقط جنین تا حدودی بحث برانگیز است زیرا شناسایی آنها دشوار می باشد. به همین دلیل، شواهد کافی پیدا نشده است که به طور قطعی بگوید که نقایص فاز لوتئال باعث مشکلات باروری می شود، اگرچه تحقیقات تا کنون نشان می دهد که به احتمال زیاد این نقص ها نقشی ایفا می کنند.
تشخیص و درمان مناسب تیروئید ممکن است نقایص فاز لوتئال را در برخی برطرف کند، اما در برخی دیگر، پروژسترون ناکافی - که برای تولید پوشش سالم رحم لازم است - ممکن است مقصر باشد. در این موارد، پروژسترون مکمل به برخی کمک کرده است تا بارداری و نوزادی سالم داشته باشند.
چالش باروری
- شما در معرض خطر هیپرپرولاکتینمی هستید – سطوح بالای پرولاکتین، هورمونی که مسئول تولید شیر است.
چه اتفاقی می افتد
- هایپرپرولاکتینمی می تواند اثرات متعددی بر باروری شما داشته باشد، از جمله تخمک گذاری نامنظم و چرخه های عدم تخمک گذاری.
هیپوتالاموس شما هورمون آزاد کننده تیروتروپین (TRH) تولید می کند که به نوبه خود غده هیپوفیز شما را برای تولید TSH تحریک کرده و غده تیروئید شما را برای ترشح هورمون تیروئید بیشتر تحریک می کند. هنگامی که تیروئید شما به درستی کار نکند، سطوح بالایی از TRH ممکن است تولید بشود که می تواند باعث ترشح بیشتر پرولاکتین توسط غده هیپوفیز شما بشود.
در افراد شیرده، سطوح بالاتر پرولاکتین تولید شده برای تحریک تولید شیر اغلب به جلوگیری از بارداری نیز کمک می کند، که نشان می دهد چرا وقتی سطح پرولاکتین شما خیلی بالاست و در تلاش برای باردار شدن هستید، مشکلات باروری ممکن است رخ دهد.
ترسیم چرخه قاعدگی و علائم باروری، همراه با انجام آزمایش خون برای اندازه گیری سطح پرولاکتین، می تواند به پزشک در تشخیص هیپرپرولاکتینمی کمک کند. اگر تشخیص و درمان مناسب تیروئید مشکل پرولاکتین را حل نکرد، ممکن است چندین دارو مانند بروموکریپتین یا کابرگولین تجویز شود که می تواند به کاهش سطح پرولاکتین شما کمک کند و چرخه و تخمک گذاری شما را به حالت عادی بازگرداند.
چالش باروری
- بیماری تیروئید می تواند منجر به شروع زودتر یائسگی و یائسگی شود.
چه اتفاقی می افتد
- یائسگی ممکن است قبل از 40 سالگی یا در اوایل دهه 40 شما اتفاق بیفتد و باعث کوتاه شدن سال های باروری و کاهش باروری در سنین پایین تر شود.
محدوده زمانی قبل از یائسگی که سطح هورمونی شما درحال کاهش می یابد، تا 10 سال می تواند طول بکشد. و معمولا میانگین سن یائسگی، زمانی که دوره قاعدگی خود را به طور کامل متوقف می کنید، 51 سال است. این بدان معناست که وقتی شما به بیماری تیروئید مبتلا هستید، ممکن است در حدود 30 سالگی علائم شروع شود.
اگر تغییرات قبل از یائسگی را تجربه می کنید، یک ارزیابی کامل باروری، از جمله ارزیابی ذخیره تخمدان، FSH، LH و سایر هورمون ها، می تواند توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای ارزیابی وضعیت باروری شما انجام شود. بر اساس یافته‌ها، یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی ممکن است توصیه‌هایی در مورد اینکه آیا شما کاندید حاملگی طبیعی هستید یا به کمک باروری نیاز دارید، ارائه دهد.
مسئولیت مراقبت خود را بر عهده بگیرید
با کمال تعجب، برخی از پزشکان و کلینیک های باروری به آزمایش تیروئید یا مدیریت بیماری تیروئید در دوران پیش از بارداری، کمک باروری (ART) یا اوایل بارداری توجه زیادی نمی کنند. یک پزشک ناباروری را انتخاب کنید که به تیروئید تسلط دارد و برنامه ای برای اطمینان از اینکه بیماری تیروئید شما در بارداری سالم اختلال ایجاد نمی کند، تهیه کنید.
غربالگری در بارداری
به طور کلی، طبق دستورالعمل های انجمن تیروئید، غربالگری جهانی تیروئید در دوران بارداری قابل توجیه نیست. با این حال، انجمن تیروئید توصیه می کند به کسانی که باردار هستند، سطح TSH خود را در صورت داشتن هر یک از عوامل خطر زیر بررسی کنند:
- سابقه شخصی اختلال عملکرد تیروئید
- علائم یا نشانه های بیماری تیروئید در حال حاضر
- سابقه خانوادگی بیماری تیروئید
- گواتر (تورم در غده تیروئید)
- جواب مثبت برای آنتی بادی های تیروئیدی بالا
- سابقه جراحی تیروئید و یا پرتودرمانی گردن و سر
- دیابت نوع 1
- سابقه ناباروری، سقط جنین یا زایمان زودرس
- سایر اختلالات خود ایمنی که اغلب با بیماری خودایمنی تیروئید مرتبط هستند مانند ویتیلیگو، نارسایی غده فوق کلیوی، هیپوپاراتیروئیدیسم، گاستریت آتروفیک، کم خونی پرنیشیوز، اسکلروز سیستمیک، لوپوس اریتماتوز سیستمیک و سندرم شوگرن
- چاقی مرضی، به عنوان شاخص توده بدنی (BMI) بیش از 40 تعریف می شود
- سن بالای 30 سال
- سابقه درمان با کوردارون (آمیودارون) برای (آریتمی) بی نظمی ریتم قلب
- سابقه درمان با لیتیوم
- مواجهه اخیر با ید به عنوان ماده عامل در یک آزمایش پزشکی
- زندگی در منطقه ای که ید کافی در نظر گرفته نمی شود
تغییرات هورمون تیروئید
هورمون های تیروئید برای رشد عصب و مغز کودک در حال رشد بسیار ضروری هستند. حتی در کسانی که بیماری تیروئید ندارند، بارداری بر تیروئید استرس وارد می کند و تولید هورمون های تیروئید T3 و T4 را تقریبا 50 درصد افزایش می دهد. علت این است که در طول سه ماهه اول، کودک شما هنوز در حال رشد و توسعه غده تیروئیدی است که قادر به تولید هورمون های خود باشد، بنابراین آنها کاملاً به عرضه شما بستگی دارند که از طریق جفت تحویل داده می شود.
بعد از حدود 12 تا 13 هفته، غده تیروئید کودک شما رشد می کند و مقداری هورمون تیروئید تولید می کند و همچنین به دریافت هورمون تیروئید از شما از طریق جفت ادامه می دهد. هنگامی که باردار هستید، افزایش تقاضا برای هورمون های تیروئید تا زمان تولد نوزاد ادامه می یابد.
تولید اضافی هورمون تیروئید اغلب باعث می شود غده تیروئید شما حدود 10 درصد رشد کند، اگرچه این معمولاً قابل توجه نیست. با این حال، در برخی موارد، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند این تورم را در تیروئید شما (گواتر) ببیند یا احساس کند.
از آنجایی که عملکرد طبیعی تیروئید در دوران بارداری متفاوت است، سطح TSH شما احتمالاً با پیشرفت از سه ماهه اول به سوم تغییر می کند، که یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی با آزمایش خون آن را بررسی می کند. اساسی ترین آنها آزمایش TSH است که مقدار هورمون محرک تیروئید را در خون شما سنجش می کند.
در حالت ایده آل، بیماری تیروئید باید قبل از بارداری تشخیص داده شود و به درستی درمان شود. و اگر برای کم کاری تیروئید تحت درمان هستید و قصد بارداری دارید، قبل از بارداری، شما و یک پزشک باید برنامه ای برای تایید بارداری خود در اسرع وقت و افزایش دوز جایگزینی هورمون تیروئید به محض بارداری داشته باشید.
مشکلات دوران بارداری
انواع مختلف بیماریهای تیروئید در مورد مدیریت آنها در بارداری بحث های متفاوتی دارند.
کم کاری تیروئید
هنگامی که تیروئید شما نمی تواند در دوران بارداری خود را حفظ کند، سطح TSH شما در شرایط کم کاری تیروئید بالا می رود که نشان دهنده وضعیت کم کاری تیروئید (کم کار) است. چنانچه کم کاری تیروئید شما درمان نشود و یا به اندازه کافی درمان نشود، می تواند علت سقط جنین، مرده زایی، زایمان زودرس و مشکلات رشدی و حرکتی در کودک شما بشود. توصیه انجمن تیروئید این است که، قبل از باردار شدن، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باید دوز داروهای جایگزین هورمون تیروئید را به گونه ای تنظیم کند که TSH شما به کمتر از 2.5 mIU/L برسد تا احتمال خطر افزایش TSH در سه ماهه اول بارداری کاهش بیابد.
در واقع ممکن است نیاز داشته باشید که دوز داروی تیروئید خود را 40 تا 50 درصد در دوران بارداری افزایش دهید. در واقع، انجمن تیروئید می گوید که 50٪ تا 85٪ از افراد کم کاری تیروئید باید دوز خود را در دوران بارداری افزایش دهند، و این احتمال بیشتر است اگر شما درمان با ید رادیواکتیو یا جراحی تیروئید داشته باشید.
طبق دستورالعمل‌های انجمن تیروئید، افزایش جایگزینی هورمون تیروئید باید به محض اینکه فکر می‌کنید باردار هستید در خانه شروع شود (از ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود دستورالعمل‌های مربوط به این موضوع را بخواهید) و تا حدود هفته‌های 16 تا 20 ادامه یابد، پس از آن سطح هورمون تیروئید شما افزایش می‌یابد.
در نیمه اول بارداری، هر چهار هفته یکبار و سپس بین هفته های 26 تا 32 به آزمایش تیروئید احتیاج دارید تا مطمئن شوید TSH شما در رنج خوبی است. شش هفته پس از تاریخ زایمان، دوزهای دارویی شما باید با نظارت دقیق، به سطح قبل از بارداری کاهش یابد.
بیماری هاشیموتو
بیماری هاشیموتو که با نام تیروئیدیت هاشیموتو نیز شناخته شده است، یک بیماری خودایمنی می باشد که تیروئید شما را مورد حمله قرار داده و به تدریج از بین میبرد. کم کاری تیروئید یک پیامد شایع هاشیموتو است، بنابراین اگر کم کاری تیروئید دارید، به همان برنامه درمانی ذکر شده در بالا نیاز دارید.
با این حال، باید توجه بیشتری به نگه داشتن سطح TSH خود زیر 2.5 میلی لیتر U/L شود، به خصوص اگر آنتی بادی های تیروئیدی دارید که اغلب در بیماری هاشیموتو وجود دارد. هر چه سطح TSH شما بالاتر باشد، هنگامی که شما آنتی بادی تیروئید نیز دارید، خطر سقط جنین بیشتر می شود. تحقیقات منتشر شده در سال 2014 نشان می دهد که اگر سطح TSH شما بالاتر از 2.5 mIU/L.5 باشد، خطر سقط جنین به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.
پرکاری تیروئید
اگر در دوران بارداری سطح TSH شما کمتر از حد طبیعی است، این نشان می دهد که تیروئید شما بیش فعال است، بنابراین یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باید از شما آزمایش کند تا علت پرکاری تیروئید شما را مشخص کند. این می تواند یک مورد موقتی باشد که با پرپرتیروئیدیسم (شرایط بارداری که باعث تهوع شدید صبحگاهی می شود)، بیماری گریوز (اختلال خودایمنی تیروئید که شایع ترین علت پرکاری تیروئید است) یا ندول تیروئید مرتبط است.
در دوران بارداری، پرکاری تیروئید اغلب ناشی از بیماری گریوز یا پرکاری موقت بارداری است، بنابراین یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باید بین این دو تفاوت قائل شود. این می تواند کمی مشکل باشد زیرا شما نمی توانید اسکن جذب ید رادیواکتیو تیروئید خود را در دوران بارداری انجام دهید زیرا خطر برای کودک شما ایجاد می کند. یک پزشک برای تعیین علت پرکاری تیروئید شما باید به سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی، علائم و علائم بالینی و آزمایش خون تکیه کند.
اگر استفراغ کرده‌اید، سابقه قبلی بیماری تیروئید نداشته‌اید، علائم پرکاری تیروئید شما عموماً خفیف است و هیچ شواهدی مبنی بر تورم تیروئید یا برآمدگی چشم‌ها که می‌تواند همراه با بیماری گریوز باشد، وجود ندارد، یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی احتمالاً پرکاری تیروئید و پرکاری تیروئید بارداری موقت شما را بررسی می‌کند. آزمایش خون برای بررسی سطوح بالای هورمون بارداری گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) نیز ممکن است این تشخیص را تایید کند، زیرا سطوح بسیار بالای hCG اغلب با افزایش استفراغ بارداری مشاهده می شود و می تواند باعث پرکاری تیروئید موقت شود.
در مواردی که به وضوح مشخص نیستند، بسته به آنچه پزشک شما به دنبال آن است، ممکن است سطح تیروکسین کل (TT4)، تیروکسین آزاد (FT4)، تری یدوتیرونین کل (TT3) و/یا آنتی بادی گیرنده TSH TRAb)) بررسی شود. بوسیله این آزمایش‌های خون معمولاً می‌توانند علت پرکاری تیروئید شما را محدود کنند تا پزشک بتواند آن را به طور مناسب درمان کند.
اهمیت درمان
زمانی که باردار هستید و به دلیل بیماری گریوز یا گره های تیروئید دچار پرکاری تیروئید می شوید، باید بلافاصله درمان را شروع کنید. درمان نشدن پرکاری تیروئید می تواند باعث فشار خون بالا، طوفان تیروئید، نارسایی احتقانی قلب، سقط جنین، زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد یا حتی مرده زایی بشود. برای بیماران باردار و غیر باردار، درمان معمولاً با مصرف داروهای ضد تیروئید شروع می شود.
در مواردی که در حال حاضر تحت درمان با دوز پایین داروهای ضد تیروئید هستید و عملکرد تیروئید شما طبیعی است، پزشک ممکن است شما را حداقل در سه ماهه اول بارداری که بیشتر مستعد ابتلا به آن است، قطع کند. باید به دقت تحت نظر باشید، تا زمانی که عملکرد تیروئید شما نرمال باشد، هر یک تا دو هفته یک بار در سه ماهه اول و هر دو تا چهار هفته یک بار در سه ماهه دوم و سوم بارداری، TSH و FT4 یا TT4 خود را بررسی کنید.
در غیر این صورت، اگر به تازگی تشخیص داده شده باشد، برای مدت طولانی از داروهای ضد تیروئید استفاده نکرده‌اید، یا در معرض خطر بالای ابتلا به تیروتوکسیکوز (شرایطی که به علت وجود هورمون تیروئید بیش از اندازه در سیستم شما ایجاد شده است) هستید. درنتیجه دوز به گونه‌ای تنظیم میشود که کمترین حد دوز ممکن از داروهای ضد تیروئید را مصرف بکنید، در شرایطی که همچنین T4 آزاد خود را در بالای محدوده طبیعی یا کمی بالاتر از آن نگه دارید. این از کودک شما در برابر قرار گرفتن در معرض بیش از حد محافظت می کند زیرا این داروها برای کودک بیشتر از شما قوی هستند.
اگر با وجود درمان، پرکاری تیروئید شما کنترل نشده است، ممکن است تیروئیدکتومی (جراحی تیروئید) توصیه شود. مناسبترین زمان برای تیروئیدکتومی در سه ماهه دوم بارداری می باشد که احتمال بسیار کمی دارد که جنین شما را بتواند بخطر بیندازد.
اگر باردار هستید یا ممکن است به دلیل خطراتی که برای جنین شما دارد، هرگز نباید درمان با ید رادیواکتیو (RAI) انجام دهید. و اگر RAI داشته اید، باید بارداری را حداقل شش ماه پس از درمان به تعویق بیندازید.
بیماری گریوز
چه بیماری گریوز فعال داشته باشید و چه در گذشته به آن مبتلا بوده اید، کودک شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به پرکاری تیروئید یا کم کاری تیروئید، چه در رحم (جنین) و چه پس از تولد (نوزادی) است.
مواردی که می توانند بر این خطرات تأثیر گذار باشند عبارتند از:
- پرکاری تیروئید کنترل نشده در طول بارداری شما، که می تواند باعث کم کاری تیروئید مرکزی گذرا در کودک شما شود.
- استفاده از دوزهای بالای داروهای ضد تیروئید که می تواند باعث کم کاری تیروئید جنین و نوزاد بشود.
- داشتن مقادیر بالایی از آنتی بادی های گیرنده TSH (TRAB) در نیمه دوم بارداری که می تواند دلیل پرکاری تیروئید جنین یا نوزاد شود.
انجمن تیروئید آزمایش سطوح TRAb را در افراد باردار در این سناریوها توصیه می کند:
- شما تحت درمان با ید رادیواکتیو یا جراحی بعلت بیماری گریوز بوده اید
- زمانی که متوجه شدید باردار هستید، داروی ضد تیروئید مصرف می کردید
- اگر ضروری است که شما در طول بارداری خود از داروهای ضد تیروئید استفاده کنید، در این صورت سطح TRAb شما باید به صورت دوره ای مورد بررسی قرار گیرد.
هنگامی که شما TRAb دارید، همانطور که در 95 درصد از بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید فعال از گریوز وجود دارد، این آنتی بادی ها می توانند از جفت عبور کنند و اگر سطح آن بیش از حد بالا برود، تیروئید کودک شما را تحت تاثیر قرار می دهد. مقدار TRAb که بیش از سه برابر بالاتر از حد طبیعی است، نشانگری برای پیگیری کودک شما در نظر گرفته میشود که در حالت ایده‌آل باید به یک پزشک متخصص برای مادر و جنین مراجعه شود.
در طول سه ماهه اول، اگر سطح TRAb شما بالا باشد، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باید در طول بارداری شما را به دقت تحت نظر داشته باشد تا درمان شما به گونه ای تنظیم شود که خطر را برای شما و کودکتان به حداقل برساند.
در مواردی که سطح TRAb شما بالا می ماند و/یا پرکاری تیروئید شما به خوبی کنترل نمی شود، ممکن است چندین سونوگرافی انجام دهید. اینها باید به دنبال شواهدی از اختلال عملکرد تیروئید در کودک در حال رشد شما باشند، مانند رشد آهسته، ضربان قلب سریع، علائم نارسایی احتقانی قلب و بزرگ شدن تیروئید.
اگر شما به عنوان فردی با بیماری گریوز زایمان می کنید، نوزاد شما باید از نظر پرکاری تیروئید مادرزادی/نوزادی و کم کاری تیروئید که پیامدهای جدی برای نوزادان دارد، ارزیابی شود. در واقع، انجمن تیروئید توصیه می کند که همه نوزادان دو تا پنج روز پس از تولد از نظر اختلال عملکرد تیروئید غربالگری شوند.
ندول های تیروئید
خوشبختانه، اکثریت قریب به اتفاق گره های تیروئید سرطانی نیستند. انجمن تیروئید به افراد باردار با گره های تیروئید توصیه می کند که سطح TSH خود را اندازه گیری کنند و برای تعیین ویژگی های ندول و نظارت بر رشد آنها سونوگرافی انجام دهند.
اگر سابقه خانوادگی کارسینوم مدولاری تیروئید یا نئوپلازی غدد درون ریز متعدد (MEN) دارید، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است سطح کلسی تونین شما را نیز بررسی کند، اگرچه هیئت منصفه هنوز تا آنجا که واقعاً این اندازه گیری مفید است بررسی می کند.
همچنین ممکن است نمونه برداری از ندول (ها) با سوزن نازک آسپیراسیون (FNA) انجام دهید، به خصوص اگر سطح TSH شما کمتر از حد طبیعی نباشد. در مواردی که ندول دارید و TSH شما پایین‌تر از حد طبیعی است، پزشک ممکن است FNA را تا بعد از زایمان موکول کند، اما از آنجایی که در دوران بارداری بی‌خطر تلقی میشود، میتوانید FNA را در هر زمانی انجام دهید.
هنگامی که گره یا ندول تیروئید شما باعث پرکاری تیروئید می شود، ممکن است نیاز به درمان با داروهای ضد تیروئید داشته باشید. این امر همانند سایر افراد مبتلا به پرکاری تیروئید انجام می شود: یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مصرف دارو شما را در کمترین دوز ممکن قرار می دهد تا FT4 یا TT4 خود را کمی بالاتر از محدوده طبیعی نگه داشته و خطرات احتمالی برای کودک شما به حداقل برسد.
سرطان تیروئید
هنگامی که ندول های سرطانی تیروئید در طول سه ماهه اول یا دوم کشف می شوند، به ویژه اگر مربوط به سرطان تیروئید پاپیلاری، شایع ترین نوع باشد، پزشک شما می خواهد با استفاده از سونوگرافی، سرطان را از نزدیک بررسی کند تا ببیند چگونه است و آیا رشد می کند یا خیر. اگر تا قبل از هفته های 24 تا 26 بارداری مقدار رشد مناسبی داشته باشید، احتمال دارد برای برداشتن آن نیاز به جراحی داشته باشید.
اگر سرطان ثابت بماند یا در نیمه دوم بارداری شما کشف شود، پزشک شما احتمالاً توصیه می‌کند تا پس از تولد نوزاد برای انجام عمل جراحی صبر کنید.
در مورد سرطان آناپلاستیک یا مدولاری تیروئید، انجمن تیروئید توصیه می کند که جراحی فوری به طور جدی در نظر گرفته شود.
با هر نوع سرطان تیروئید، پزشک شما از داروهای جایگزین هورمون تیروئید استفاده می‌کند اگر قبلاً آن را مصرف نمی کردید، و شما را از نزدیک تحت نظر دارد تا TSH شما در همان محدوده هدف قبل از بارداری باشد.
نیاز به ید
ید رژیم غذایی عامل اصلی سازنده برای تولید هورمون تیروئید در بدن شما می باشد. همانطور که قبلاً گفته شد، وقتی باردار هستید، اندازه تیروئید شما افزایش می‌یابد و شروع به تولید هورمون‌های تیروئید بیشتری می‌کند تا نیازهای والدین و نوزاد را برآورده کند. تحقیقات انجام شده در سال 2009 نشان می دهد که برای افزایش تولید هورمون تیروئید به 50 درصد بیشتر ید روزانه در دوران بارداری نیز نیاز دارید.
افراد باردار باید روزانه 250 میکروگرم ید دریافت کنند. در حالی که اکثر افرادی که توانایی باردار شدن در ایالات متحده را دارند کمبود ید ندارند، این گروه نیز بیشترین احتمال ابتلا به کمبود ید خفیف تا متوسط را دارد.
از آنجایی که تعیین دقیق افرادی که ممکن است در معرض کمبود ید باشند دشوار است، انجمن تیروئید، انجمن غدد درون ریز، انجمن تراتولوژی و انجمن اطفال، همگی توصیه می کنند که افراد باردار روزانه 150 میکروگرم مکمل یدید پتاسیم مصرف کنند. در حالت ایده آل، این باید سه ماه قبل از لقاح شروع شود و تا شیردهی ادامه یابد.
استثنا: اگر برای کم کاری تیروئید از لووتیروکسین استفاده می کنید، نیازی به مکمل های ید ندارید.
به طور غیرقابل توضیحی، تعداد زیادی از ویتامین های دوران بارداری بدون نسخه حاوی ید نیستند، بنابراین حتما برچسب ها را به دقت بررسی کنید. در آنهایی که این کار را انجام می دهند، ید معمولاً از یدید پتاسیم است.
در حالی که بیماری تیروئید می تواند بر توانایی شما برای باردار شدن و خود بارداری شما تأثیر بگذارد، داشتن فرزند نیز می تواند باعث تیروئیدیت پس از زایمان شود. مهم است که پس از بارداری به نظارت دقیق تیروئید خود ادامه دهید تا اطمینان حاصل شود که به درستی مدیریت می شوید.
سوالات متداول
چه مشکلاتی از کم کاری تیروئید در دوران بارداری ممکن است رخ دهد؟
خطرات ناشی از کم کاری تیروئید درمان نشده در بارداری شامل احتمال سقط جنین، مرده زایی، زایمان زودرس و مشکلات رشدی می باشد که بر کودک تاثیر گذار است.
علت اختلال در عملکرد تیروئید چیست؟
اختلال عملکرد تیروئید یا بیماری تیروئید می تواند ناشی از تعدادی بیماری یا شرایط دیگر باشد که بر غده تیروئید و توانایی آن در ساخت هورمون تأثیر می گذارد.
عوامل دخیل در کم کاری تیروئید (تیروئید کم کار) می تواند شامل بیماری هاشیموتو، پرتودرمانی، یک مشکل مادرزادی، تیروئیدیت (التهاب غده تیروئید)، برخی داروها، کمبود ید و غیره باشد.
پرکاری تیروئید (تیروئید پرکار) می تواند ناشی از بیماری گریوز، ندول ها (ندول های پرکار در تیروئید)، تیروئیدیت و ید بیش از حد باشد.
شرایط و زمان آزمایش تیروئید در بارداری به چه صورت است؟
آزمایش تیروئید احتیاج به ناشتا بودن ندارد؛ اما معمولا چون پزشکان همراه با این آزمایش، آزمایشی مثل قند خون را هم تجویز کند. آزمایش قند خون نیاز یه ناشنایی دارد؛ بنابراین بهتر این است که قبل از انجام آزمایش از پزشکتان یا مسئول آزمایشگاه در مورد الزام آزمایشتان به ناشتایی سوال کنید.
برای داشتن نتایجی دقیق بهتر است شب قبل از آزمایش، خوابی مفید حداقل ۹ ساعت داشته باشید و در حین انجام آزمایش هم سعی کنید استرسی نداشته باشید زیرا روی آزمایشتان تاثیر میگذارد.
درنتیجه شما میتوانید برای انجام این تست هر زمان از روز به آزمایشگاه بروید؛ اما بهترین زمان انجام آن هنگام صبح است.
آیا دوز مصرفی لووتیروکسین در دوران بارداری نیازی به تنظیم دارد؟
در بیشتر موارد، بله. مطالعه ای بر روی 81 زن باردار مبتلا به کم کاری تیروئید به خوبی کنترل شده، نشان داد که 84 درصد نیاز به افزایش دوز مصرفی خود دارند، معمولاً در سه ماهه اول بارداری. انجمن تیروئید توصیه می کند که افراد مبتلا به کم کاری تیروئید باید قبل از بارداری دوز تنظیم شده ای از داروهای جایگزین هورمون تیروئید را از یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی دریافت کنند.
آزمایش تیروئید در بارداری باید چه رنجی باشد؟
مقدار طبیعی هورمون‌های تیروئید در سه ماهه‌های مختلف بارداری متغیر است و در سه ماهه اول افزایش پیدا می‌کنند و پس از این دوره مقدارشان کمتر میشود.
آزمایش تیروئید در بارداری به چه صورت انجام میشود؟
آزمایش تیروئید در بارداری باید هر سه ماه یک بار تکرار شود و انجام این آزمایش به این صورت است که مقداری خون از رگ‌های شما گرفته می شود.
شما میتوانید برای تست های چکاپ تخصصی تیروئید خود به آزمایشگاه بیمارستان رسالت(رویال تهران) واقع در ضلع شرقی پل سیدخندان مراجعه فرمایید. ما مفتخریم تا با بروزترین تجهیزات، کارشناسان متخصص و با تجربه، بالاترین دقت و صحت جوابدهی آماده خدمتگذاری به شما عزیزان باشیم.
مطالب مرتبط :
عوارض تیروئید کم کار | قیمت آزمایش تیروئید
