هدف: شناسايي و ارزيابي خطرات محیطی آزمایشگاههای پزشکی جهت کاهش و پیشگیری از بروز حوادث
دامنه كاربرد: كليه فرآيندها و فعاليتهاي آزمایشگاه
تعاريف:
خطر Hazard : هرگونه موقعيت يا منبع بالقوه بروز آسيب (مواد شيمیائی، مواد عفونی، برق، سمی، اشعه، یک کشوی باز و ...) و يا تركيبي از آنها در محل انجام کار است.
ريسك Risk : شانس و احتمال اینکه به یک شخص توسط هر یک از خطرات آسیب وارد شود با لحاظ شدت آسیب.
ريسك قابل تحمل Tolerable Risk : ريسكي است كه با در نظر گرفتن الزامات قانوني و مقررات داخلي، وضعيت مالي و عملياتي آزمایشگاه قابل قبول باشد.
حادثه Accident : اتفاق يا واقعه ناخواسته كه منجر به فوت، بيماري، جراحت، صدمه و خسارات تجهيزاتي، ساختماني، زيست محيطي و يا تركيبي از آنها گردد.
ریسک خطر پذیریRPN : (Risk Priority Number)
میزان احتمال شناسائی حادثه × احتمال وقوع حادثه × شدت اثر (ميزان خسارات)= RPN
وضعيت غيرعادي : انجام کار در محلهاي خارج از آزمایشگاه مانند نمو نهگیری خارج از مرکز
وضعيت اضطراري : وضعيتهاي پيشبيني نشده و خــارج از كنترل در فعاليتهاي عادي و غيرعادي
مواد خطرناك : مواد قابل انفجار، قابل اشتعال، سمي، راديواكتيو، سوزاننده، خورنده، سرطانزا و آلايندههاي بيولوژيك
طرفهاي ذينفع : فرد يا گروهي كه بر عملكرد آزمایشگاه تأثيرگذاشته و يا از آن تأثير ميپذيرند.
مانند: کارکنان، مراجعین، آزمایشگاههای پزشکی، سازمانهای بیمهگر، پزشکان و دانشگاهها
آزمایشگاه طرف قرارداد با بیمه کوثر|آزمایشگاه طرف قرارداد با بیمه ایران|آزمایشگاه طرف قرارداد با بیمه بانک تجارت|آزمایشگاه طرف قرارداد با بیمه آتیه|آزمایش HPV|آزمایش HIV|آزمایش پاپیلویا|آزمایش زگیل تناسلی
معيارهاي ارزيابي:
معمولاً از سه معیار جهت ارزیابی میزان ریسک پذیری خطرات استفاده میشود و RPN (ميزان ريسك پذيري خطرات) هر بخش در جدول شناسايي خطرات/ جنبه ریسک تعیین میگردد.
I. احتمال وقوع: عبارت است از ميزان آمادگي شناسايي خطر قبل از وقوع، که بر اساس فواصل زماني بروز يك خطر بدست میآید. این اطلاعات از طریق سوابق حوادث و اتفاقات بدست میآید.
امتیاز 1: (بسیار ضعیف و نامحتمل) در هر سال / هرچند سال، يكبار اتفاق ميافتد.
امتیاز 2: (ضعیف و نا محتمل) در هر سال يكبار اتفاق ميافتد.
امتیاز 3: (متوسط و کمی محتمل) در هر چند ماه يكبار اتفاق ميافتد
امتیاز 4: (قوی و بسیار محتمل) در هر ماه يكبار اتفاق ميافتد.
II. شدت اثر: بر اساس ميزان خسارات و دوام اثر و وضعيتهاي قانوني درجه بندي ميگردد.
درجه 1: الزام قانوني نداشته، دوام اثر بر سلامت انسان ناچيز بوده، خسارات مالي تا 1.000.000 ريال باشد.
درجه 2: الزام قانوني نداشته، وخامت و دوام اثر قابل جبران بوده، بر سلامتي انسان آثار مشهودي بر جا ميگذارد. خسارات مالي تا 10.000.000 ريال
درجه 3: الزام قانوني داشته، وخامت و دوام اثر جدي بوده و جبران خسارات و صدمات وارده در زمان زيادي قابل جبران است، باعث نقص عضو دائم ميشود. خسارات مالي تا 100.000.000 ريال
درجه 4: الزام قانوني داشته، وخامت و دوام اثر غير قابل جبران بوده، باعث فوت ميشود. خسارات مالي تا 320.000.000 ريال و بالاتر
III. احتمال تشخیص یا کشف حادثه قبل از وقوع : چنانچه حادثه قابل کشف و قابل اجتناب باشد (مثل فرو رفتن پا در چاهک بدون محافظ) کمترین نمره (1) و چنانچه غیر قابل کشف و خارج از کنترل شخص باشد (مثل برخورد جسم پرتاب شده به شخص) بالاترین نمره (4) در نظر گرفته میشود.
احتمال کشف و شناسائی حادثه و اجتناب از آن زیاد است نمره 1
احتمال کشف و شناسائی حادثه و اجتناب از آن با کمی دقت امکان پذیر است نمره 2
احتمال کشف و شناسائی حادثه و اجتناب از آن دشوار است نمره 3
احتمال کشف و شناسائی حادثه و اجتناب از آن امکان پذیر نیست نمره 4
محاسبه ميزان ريسك پذيري حالت خطر (RPN)
نمره اولويت ريسك ( R.P.N ) شامل:
که نتیجه به دست آمده از فرمول بالا، ميزان ريسك پذيري حالت خطر را نشان ميدهد.
محدوده محاسبه شده RPN ميزان
ريسك پذيري اقدام پیشگیرانه لازم
64 RPN 27 شديد نیازمند صدور اقدام پیشگیرانه جهت تحت کنترل در آوردن خطرات و تعیین اهداف، برنامه و شاخصهای کنترلی میباشند
26 RPN 17 متوسط نیازمند صدور اقدام پیشگیرانه و آموزش کارکنان هر بخش میباشند و کارکنان ملزم به استفاده از لوازم ایمنی میباشند.
16 RPN 1 کم نیازمند توجیه و آگاه سازی کارکنان هر بخش میباشند
توجه: بخش استاندارد سازی با همکاری مدیر فنی برای RPN های بین 17 تا 64 اقدام پیشگیرانه لازم را تعیین مینمایند و کلیه مسئولان بخشها ملزم به اجرای اقدامات پیشگیرانه برای بخشهای کاری تعریف شده میباشند.
برای RPN های کم و متوسط، مدیر فنی و مسئولان بخشها باید توصیههای لازم را به کارکنان متذکر شوند.
شرايط عادي :
• جنبهها و خطرات مرتبط با هر يك از عمليات و فعاليتهاي آزمایشگاه در حالت عادي توسط بخشهای فنی، استاندارد سازی و مسئول ایمنی شناسايي ميگردد.
• جنبهها و خطرات شناسايي شده بر اساس معيارهاي ذکر شده در جدول شناسايي و ارزيابي خطر با در نظر گرفتن سوابق فعاليتها، حوادث اتفاق افتاده، اطلاعات و استانداردها و... آنالیز و ارزیابی میگردند.
• رتبه ارزيابي انتخاب شده، براي هر يك از معيارهاي احتمال وقوع، شدت و اثر تعيين، و مقادير عددي بدست آمده از حاصل ضرب آن، به عنوان درجه خطر يا پيامد ثبت ميشود.
• فهرست نهائي جنبهها و خطرات با رعايت ترتيب درجه پيامد آنها توسط واحد استاندارد سازی مستند ميگردد. اين فهرست در گروهي متشكل از مسئول استاندارد سازی؛ مدیر فنی و با نظرخواهی از مسئولان بخشها تعیین میشود و در هر دوره با توجه به امكانات مالي، تجاري، تجهيزاتي، الزامات قانوني، الزامات مشتريان بر اساس قراردادها و حد ريسكهاي قابل تحمل آزمایشگاه تعيين ميگردد.
• براي خطرات و جنبههايي كه بالاتر از حد ريسك قابل تحمل سازمان قرار دارند، اهداف و برنامههاي لازم در چشمانداز آزمایشگاه تعريف و اجرا ميشوند. اين برنامهها توسط واحد استاندارد سازی هر آزمایشگاه تدوين و پس از اعلام نظر مدير فنی، جهت تصويب به مدير ارشد آزمایشگاه ارائه ميگردد.
شرايط غيرعادي
• با توجه به درخواست مشتريان، سازمان موظف است قبل از انجام فعالیتهای خارج از مرکز موارد ايمني و بهداشت را با مسئولين ذيربط آن مرکز هماهنگ نمايد.
• در صورت عدم وجود مسئولين آگاه و مرتبط در زمينه ايمني و بهداشت، مسئول ایمنی در آزمایشگاه شخصاً كليه موارد را بررسی نموده و در صورت نیاز حتماً موارد را با مرکز مربوطه هماهنگ نماید.
شرايط اضطراري
مدیر فنی بلافاصله تمامي موارد اضطراري محل کار را با مسئولين بخش هماهنگ مينمايد و توصیههای لازم را به آنان متذکر میشود.